Het weer

Geleidelijk aan gaat op deze maandag overal de zon schijnen.

Ik  wens u een mooie dag!

 

xa9Marijke

Kruistocht voor slachtoffers

Lang voordat ook in Belgixc3xab het deksel van de doofpot werd gelicht, stelde priester Rik Devillxc3xa9 het misbruik van kinderen in de katholieke kerk aan de kaak. Hij bouwde een indrukwekkende stapel dossiers op, maar vond geen gehoor. xe2x80x9cIk heb altijd in mijn achterhoofd: morgen kan ik ermee klaar zijn. Maar ik weet dat het niet zo is.xe2x80x9d

Tot het voorjaar van 2010 dachten de meeste Belgen dat hun land geen last zou krijgen van verhalen of een aanhoudende stroom onthullingen over seksueel misbruik in de katholieke kerk xe2x80″ zoals in Ierland, de VS, Nederland. Zij hadden hun schandalen al gehad. Na de arrestatie van kinderverkrachter Marc Dutroux waren er weliswaar berichten geweest over misbruik in de kerk, maar daar zou het wel bij blijven.

Rik Devillxc3xa9 (66), tot afgelopen zomer priester in het Vlaamse dorp Buizingen, hoorde het zijn landgenoten zeggen op televisie. Maar hij wist beter. Al vanaf 1992 hadden honderden slachtoffers van seksueel misbruik zich bij hem gemeld. Devillxc3xa9 had een kritisch boek geschreven over de kerk, De laatste dictatuur, en daarna waren mensen hem gaan opbellen met verhalen. Hij richtte een werkgroep op, Mensenrechten in de Kerk, en ging hij langs bij de Belgische bisschoppen om hun over die verhalen te vertellen. Vaak kwam hij niet verder dan de stoep.

Danneels zei: Devillxc3xa9 maakt de kerk kapot
Bij de Belgische kardinaal Godfried Danneels kwam Devillxc3xa9 wel binnen, maar hij had nooit het idee dat Danneels hoorde wat hij zei. De kardinaal zou voor de slachtoffers bidden. En waarom kwamen die eigenlijk niet meteen bij hem? Waarom moest dat via Devillxc3xa9? Devillxc3xa9, zei Danneels, maakte de kerk kapot. Rik Devillxc3xa9 verloor de hoop dat er op een dag wxc3xa9l naar de slachtoffers zou worden geluisterd.

Lees het hele artikel in: One11.nl

De boekenezel

Tien jaar geleden was Luis Humberto Soriano een ploeterende onderbetaalde onderwijzer die met zijn biblioburro, een ezel bepakt met boeken, overal kinderen en volwassenen tot lezen aanspoorde. Nu is er een netwerk van xe2x80x98ezelbibliothekenxe2x80x99 en wordt meester Soriano betaald voor zijn liefdewerk.

Het speelt zich allemaal af in La Gloria, een stoffig dorp in het noorden van Colombia. Een rammelbus brengt de bezoeker over modderwegen vol kuilen naar het gehucht van vijf straten, waar zeventig families wonen. La Gloria ligt niet ver van Aracataca, de geboorteplaats van schrijver Gabriel Garcxc3xada Mxc3¡rquez en met zijn zestigduizend inwoners in vergelijking met La Gloria een wereldstad.
 
Je moet in Colombia een beetje geluk hebben met de plek waar je wordt geboren: in een rijk gezin of in een arm gezin, in een stad of op het platteland, dicht bij de bewoonde wereld of uren varen over de rivier. Van dat alles hangt af of je behoorlijk onderwijs krijgt, en goed onderwijs bepaalt je toekomst. De bewoners van La Gloria hebben het niet bijster getroffen. Ze knopen de eindjes aan elkaar van de opbrengst van hun schaarse land of verhuren zich als dagloner. xe2x80x9cKwestie van met de machete kunnen omgaanxe2x80x9d, zoals de meester zelf zegt.
 
Luis Soriano werd in La Gloria geboren maar woonde van zijn achtste tot zijn achttiende in de grote stad Valledupar, zoxe2x80x99n vijf uur naar het noordoosten met de bus en vlak bij de Caraxc3xafbische noordkust. Hij maakte er zijn middelbare school af en ging naar de universiteit. Waarschijnlijk was het dankzij zijn verblijf daar dat hij begreep hoe weinig mogelijkheden kinderen in zijn dorp hebben om verder te komen dan hun ouders.

Lees het hele artikel in One11.nl

De vrouw met de broek

Lubna Hussein, beter bekend als de vrouw met de broek, werd gearresteerd in de Soedanese hoofdstad Khartoem voor het dragen van onfatsoenlijke kleding. Zij en haar vriendinnen droegen een broek. Lubna werd veroordeeld tot veertig zweepslagen, maar ze ging in beroep.

Deze video is gemaakt door videojournalist Mia Bittar die als freelance correspondent voor VJ Movement reportages maakt in Soedan. Naast dit verhaal over de vrouw die zweepslagen zou krijgen omdat ze een broek aan had, maakte ze ook een reportage over de jeugd in Soedan die tijdens de verkiezingen van april 2010 vocht voor verandering.

Bron: One11.nl

Ode aan de vrijwilliger

Beatrice Beurs vindt zichzelf hooguit een van de vele Nederlandse vrijwilligers. Volgens haar buurvrouw is ze veel meer. Een vrouw die al haar vrije tijd overheeft voor de verbetering van de wereld om haar heen. xe2x80x9cIk ben gezond, dan moet je ook wat terugdoen.xe2x80x9d

Beatrice Beurs (72) heeft een cavia leren traplopen. Hij werd gepest door andere caviaxe2x80x99s in de speelweide tegenover haar huis. Ze zetten hun tanden in zijn ruggetje en gromden gevaarlijk, dus moest hij bij een konijn. Cavia kon de trap omhoog naar het konijnenhok niet op, en daarom heeft Beatrice het hem geleerd. Elke dag zat ze geduldig naast het hok om hem met kleine zetjes de weg omhoog te leren. Na drie dagen snapte hij het. Toen volgden drie dagen les voor de trap naar beneden. En ook dat lukte. Nu is de lichtbruine cavia gelukkig xe2x80″ en een van de weinige caviaxe2x80x99s ter wereld die kan traplopen.
 
Zo bijzonder als de mensen die ze op de One11-site heeft gelezen, is ze niet hoor, benadrukt Beatrice. xe2x80x9cIk organiseer niks groots.xe2x80x9d Maar ze is wel altijd bezig voor anderen, volgens buurvrouw Bernadette Slotman die ons e-mailde. xe2x80x9cZe is een zeer actieve gewone burger zonder kapsones.xe2x80x9d
 
En inderdaad, Beatrice is actief voor de Fietsersbond, voor de dieren in de dierweide aan de overkant, voor asielzoekers, voor Amnesty, voor de stukjes groen in de wijk. xe2x80x9cIk ben gezondxe2x80x9d, zegt ze zelf, al mist ze het zicht in xc3xa9xc3xa9n oog. xe2x80x9cIk ben gescheiden en heb nog net geen kleinkinderen. Nou, dan heb je tijd om iets voor anderen te doen.xe2x80x9d Ze zit aan tafel in haar kleine woonkamer, draagt een zwarte spijkerbroek, een ruime, blauwe trui en uggs. xe2x80x9cWat moet je nu vier keer per jaar op vakantie, zoals sommige mensen? Er is zo veel te doen om je heen.xe2x80x9d

Lees het hele artikel in One11nl

Hoe wordt je een held?

Philip Zimbardo bewees ooit dat de mens makkelijk tot slecht gedrag is aan te zetten, schrijft Ellen de Bruin vandaag in nrc.next. Nu wil hij het omgekeerde voor elkaar krijgen: hoe roep je heldendom op?

Philip Zimbardo is wel klaar met het Kwaad. De emeritus-hoogleraar psychologie heeft er zijn hele werkende leven al mee te maken gehad. Het begon in augustus 1971, toen hij het beruchte Stanford Prison Experiment organiseerde. Studenten, vrijwilligers, van de Amerikaanse Stanford Universiteit werden op basis van willekeur ingedeeld in xe2x80x98gevangenbewaardersxe2x80x99 en xe2x80x98gevangenenxe2x80x99. Binnen een paar dagen was de eerste groep veranderd in sadisten en was de tweede groep depressief. Op dag vijf toonde Zimbardo zijn vriendin Christina Maslach, een buitenstaander, trots hoe de gevangenen xe2x80x99s avonds naar het toilet werden gebracht: aan elkaar vastgebonden en met papieren zakken over het hoofd. Maslach liep weg, geschokt, huilend. Zimbardo brak het experiment de dag erop af.

Lees het hele bericht in nrcnext.nl

Kinderkrant verandert sloppenwijk in Delhi

Een groep kinderen is met behulp van twee ngo's een krant begonnen in de grootste sloppenwijk van Delhi, India. Zij brengen al het nieuws dat de mensen in de sloppenwijk bezighoudt, ook datgene wat niet in de grote kranten staat. Sangita Singh is 11 jaar oud en een van de reporters van Udayachal. Zij vertelt haar verhaal.
Deze video is gemaakt door de Amerikaanse videojournalist Linda Blake, die als freelance correspondent voor VJ Movement in India werkt. Ze houdt ervan om verhalen te maken die echte mensen aan bod laten komen. Voor VJ Movement maakt ze meerdere reportages over onder andere vrouwenrechten, alternatieve energie en ook de video over kinderen die een krant maken. Daarnaast heeft ze ook een aantal reportages gemaakt vanuit Rwanda.

Zie ook de website van Linda Blake: lblakemedia.com.

Bron: One11NL

Voorbij de angst

Michael Heinisch keerde zich als DDR-burger tegen het regime. Na de val van de Muur richtte hij een organisatie op die zich inzet voor criminele, vaak rechts-radicale jongeren. Nu zit hij voor de Groenen in een Berlijns stadsdeelparlement, waar hij opkomt voor xe2x80x98de belangen van mensen die buiten de samenleving staanxe2x80x99.

Michael Heinisch is zoxe2x80x99n Duitser die je aan de toog van een goedburgerlijke Duitse Stube verwacht, zoxe2x80x99n man die na het werk op de steiger nog een pint pakt met collegaxe2x80x99s. Opzwellende buik onder een zwart T-shirt, rond gezicht, vriendelijke blik. Maar Heinisch zit niet aan een bar, hij ploft neer op de bank in een rommelig kantoor in de Berlijnse wijk Lichtenberg. En praat over de keren dat hij met de dood is bedreigd, over opgeblazen autoxe2x80x99s waar hij goddank niet inzat. Over de overval toen zijn belagers hem bijna dood schopten. Waarom hij, getrouwd, vader van vijf kinderen, toch doorging met zxe2x80x99n werk met criminele jongeren? xe2x80x9cVanuit de grond van mijn hart: ik laat mijn leven niet door anderen bepalen en al helemaal niet door mensen die gewelddadig zijn. Das kommt fxc3xbcr mich nicht in Frage.xe2x80x9d

DDR
Michael Heinisch (46) heeft een biografie die lijkt op die van de Duitse bondskanselier Angela Merkel. De vader van de in de DDR opgegroeide Heinisch was dominee. Dan hoorde je er niet bij in de DDR-dictatuur, Merkel heeft dat in interviews vaak benadrukt. Heinisch zegt het ook. Sterker: xe2x80x9cHet thema buitengesloten-zijn loopt als een rode draad door mijn leven. Ik was drie, vier jaar, het was heel erg koud. Mijn vader moest bij het stadsbestuur bedelen om steenkool. Maar er was altijd iemand die vxc3xb3xc3xb3r ging, het huis van de dominee stond onder aan de lijst. Toen zijn we met de hele familie op pad gegaan en hebben we een boom omgehakt. Een mooie gemeenschappelijke ervaring, maar het was tekenend voor de positie die we innamen in de DDR.xe2x80x9d

In de DDR werd de kerk getolereerd maar ook niet meer dan dat. Het werden verzamelplaatsen voor mensen die buiten de samenleving stonden. Skinheads, punks, de vredesbeweging, milieuactivisten. xe2x80x9cEr was onderling niets dat hen bond, behalve het gevoel: we horen er niet bijxe2x80x9d, zegt Heinisch. Hij kwam in opstand tegen het systeem, organiseerde demonstraties, verspreidde pamfletten. Confrontaties met de Stasi, de beruchte geheime dienst van de DDR, waren onvermijdelijk. Heinisch bracht nachten door in de cel, werd eindeloos verhoord. xe2x80x9cDat was beangstigend. De Stasi had methoden die je mentaal en fysiek sloopten. En soms sloegen ze er gewoon op los. Achteraf besef ik dat ik in die tijd afstand heb genomen van het thema angst.xe2x80x9d

Lees het hele verhaal van deze held in One11.nl

Naar de weekendschool

Elke zondag gaan honderden kinderen uit achterstandswijken enthousiast naar de weekendschool. Heleen Terwijn bedacht dertien jaar geleden de plek waar jongeren hun nieuwsgierigheid kunnen uitleven.

Elke zondag staan honderden kinderen uit negen achterstandswijken in Nederlandse steden welgemoed klaar om naar school te gaan. Ze krijgen er sterrenkunde van de beste wetenschappers, filosofie van vooraanstaande denkers, maar ook praktijkles van ingenieurs, verpleegkundigen, ambassadeurs. Na drie jaar school ontvangen ze een officieel diploma, uitgereikt door de burgemeester.
 
Niet vreemd dat kinderen in de rij staan om mee te mogen doen. Toch moest Heleen Terwijn (43) zich dertien jaar geleden de blaren op de tong praten bij financiers om haar idee, een weekendschool, van de grond te krijgen xe2x80″ zo ver stond men nog af van begrip voor jongeren in zwakke wijken.
 
xe2x80x9cIk deed onderzoek in de Bijlmer naar schoolmotivatie en toekomstperspectieven en trof veel sombere jongerenxe2x80x9d, vertelt Terwijn. xe2x80x9cZe verveelden zich suf en ze hadden geen idee wat er allemaal te doen is in de wereld.xe2x80x9d De kinderen waren dertien, veertien jaar oud, maar veel opties voor hun toekomst waren al afgesloten. Terwijn: xe2x80x9cIk zag hen afglijden. Ik dacht: wat een lousy manier om met kinderen om te gaan.xe2x80x9d
 
Maar ja, Terwijn was gewoon sociaalwetenschappelijk onderzoeker, geen ondernemer of docent. Juist in wetenschappelijk onderzoek had ze een reputatie opgebouwd. Aan de Universiteit van Amsterdam (UvA) had ze psychologie gestudeerd bij xe2x80x98emotiehoogleraarxe2x80x99 Nico Frijda. Hij inspireerde haar om als een van de eersten ter wereld onderzoek te doen naar beleving van schaamte xe2x80″ een tot dan toe onontgonnen terrein.

Lees het hele artikel in One11NL

Plezier is een keuze

In de auto besloot Michiel Drijber alleen nog maar leuke dingen te gaan doen. Nu leidt hij Iedereen Elke Dag Plezier, een beweging al meer dan vijftigduizend pleziermakers. "We moeten ons weer gaan verbinden met elkaar."

Een directeur van een promotiebedrijf die na jaren van leidinggeven ineens tot inkeer komt en ziet dat hij zijn werk niet meer met plezier doet. En daarna voor zichzelf begint, en gelukkiger wordt. Zulke verhalen lees je wel vaker.
 
Michiel Drijber (45) was zoxe2x80x99n directeur, en ook hij besloot na jaren keihard werken te stoppen. Een nieuwe weg in te slaan, voor zichzelf te beginnen. Maar toen gebeurde er iets bijzonders. Hij zat boordevol originele ideexc3xabn, van kinderbadjes tot concepten voor begrafenissen, en probeerde die aan de man te brengen xe2x80″ alleen lukte dat niet. Mensen werden wel enthousiast over zijn ideexc3xabn, vertelt hij, dat was het probleem niet: xe2x80x9cJe zxc3¡g hun gezichten oplichten.xe2x80x9d Maar als puntje bij paaltje kwam, durfden ze geen besluit te nemen. Bang voor hun positie, onzeker over of het idee uiteindelijk zou werken.
 
LinkedIn
Zomaar een avond, in de auto op weg naar huis, zat Drijber zich over die afwachtende houding op te winden. Wat was er toch aan de hand in Nederland? Zo kwamen we toch nergens? Op dat moment besloot hij iets te ondernemen. Terug naar de basis, dacht hij. En dat is: plezier hebben in wat je doet. Wie ergens lol aan beleeft, die is zichzelf, en wie plezier heeft, die durft dingen.
 
Zelf zegt hij dat er toen, in die auto, xe2x80x9ciets op zijn hoofd is gevallenxe2x80x9d. xe2x80x99s Avonds registreerde hij de website iedp.nl: Iedereen Elke Dag Plezier. En hij maakte een groep aan op de netwerksite LinkedIn.
 
Lees het hele artikel in One11NL